Od chwili odzyskania niepodległości policjant polski chwalebnie i ofiarnie służy Państwu i społeczeństwu. Naraża swe życie, bo tak nakazuje mu obowiązek służby.
Dotychczas poległo 636 policjantów w obronie prawa i życia współobywateli, pozostawiając około 500 wdów i tyle samo sierot. Co roku liczba tych, którzy oddają życie zwiększa się. Ponadto setki policjantów w ciężkiej służbie bezpieczeństwa traci swe zdrowie i umiera przedwcześnie. Pozostałym rodzinom nie zawsze przysługuje prawo do wystarczającego nawet skromne życie zaopatrzenia ze Skarbu Państwa. Pozbawione swojego żywiciela potrzebują pomocy i opieki.
Wówczas wyciąga do nich dłoń pomocna istniejące w tym celu Stowarzyszenia Rodzina Policyjna, udzielając pomocy materialnej wdowom i biorąc pod swe opiekuńcze skrzydła sieroty, wychowuje je w swoich Domach Dziecka i bursach.
Nie mogąc powołać wszystkim tym obowiązkom z własnych funduszy obejmujących składki członkowskie, Stowarzyszenie Rodzina Policyjna musi szukać dalszych dochodów w urządzanych na ten cel imprezach.
W bieżącym roku w okresie balów i zabaw Zarząd Naczelny Stowarzyszenia „Rodzina Policyjna” zwraca się do ludzi dobrej woli z apelem”
„Daj na sieroty po poległych Policjantach”. Ofiara drobnej części wydatków jednej zabawy karnawałowej będzie poparciem jednego z najszlachetniejszych celów. Niech możność otrzymania w zamian za dobry uczynek pamiątki w postaci artystycznego drzeworytu da im zadowolenie nie mniejsze od tego, jakie mieliby widząc na balu naszą dla nich życzliwość i wdzięczność za poparcie tak doniosłej i pożytecznej akcji.
Głos Koniński nr 11 Sobota, dnia 12-go stycznia 1938 rok
