Takie cuda w Wierzbinku.
fot. Remigiusz Szczepaniak
Czas powstania
Dwór a właściwie eklektyczny pałac z przełomu XIX i XX wieku, powstał na zlecenie Aleksandra Chrząszczewskiego (1835- 1902) herbu Trzaska – prawnika, filozofa polityki, historiozofa, a także urzędnika w przedwojennym Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz w kancelarii cywilnej Prezydenta II Rzeczpospolitej Polskiej.
Postawiony na nieregularnym planie, piętrowo parterowy z cztero-kondygnacyjną wieżą. Wzbogacony o liczne wykusze oraz detale architektoniczne. Dachy wielospadowe pokryte blachą. Przed wybuchem II wojny św. Chrząszczewscy opuścili pałac i majątek.
Po nacjonalizacji w 1945 r. w pałacu początkowo mieściły się mieszkania. W 1972 r. został wyremontowany, a rok później przeznaczony na siedzibę Urzędu Gminy, którą to funkcję pełnił do ok. 2013 r.
Zespół dworsko-parkowy jest zlokalizowany w centrum wsi. Na północ oraz północny-zachód od założenia znajdują się budynki dawnego folwarku. Bryła dworu wyjątkowo zróżnicowana, z licznymi ryzalitami o różnej wysokości oraz czterokondygnacyjną wieżą z belwederem od wschodu.
Po wojnie dwór przeznaczono na mieszkania lokatorskie, a od 1975 r., przez kilkadziesiąt lat, obiekt pełnił funkcję siedziby Urzędu Gminy Wierzbinek. Obecnie w pałacyku ma siedzibę Filia Szkoły Muzycznej w Radziejowie oraz Gminny Ośrodek Kultury.
Ciekawostka
Wnuczka Teodora Chrząszczewskiego Zofia wyszła za mąż za aktora Andrzeja Łapickiego, a ich córka Zuzannna poślubiła Daniela Olbrychskiego.
Park z końca XIX w. około 3 ha. Znacznie przekształcony, z w znacznej mierze nowymi nasadzeniami i samosiewami, zadbany. Najliczniejsza grupa drzew to graby i dęby, kilka okazów pomnikowych. Duża część drzewostanu i przestrzeni parkowej pokryta jest najbardziej popularnym z pnączy lub roślin zadarniających – bluszczem pospolitym, co sprawia niesamowite wrażenie. Są to stare okazy tej rośliny, które niekiedy zakwitają. Na tylnym obrzeżu parku znajduje sporej wielkości staw.
Dzieło ojca, dokończył syn Teodor, który przejął rodzinny majątek w 1898 roku i wybudował na przełomie XIX i XX wieku zabudowania folwarczne.
Po II wojnie światowej zabudowania folwarczne przejęła Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska”, która użytkuje je do dziś.
W centralnej ewidencji zabytków wpisano zespół dworski, XIX/XX, nr rej.: 417/159 z 12.04.1989:- dwór- park- spichlerz- źrebięciarnia- 2 stodoły- obora- brama.
Strona główna
