Często pytacie, dlaczego piszemy dużo i zawsze dobrze o naszych Górnikach. Odpowiedź jest zawsze taka sama. Bardzo szanujemy Górników, nie mniej oczywiście niż Energetyków, Hutników czy Pracowników innych branż. To Oni, ciężką pracą, umiejętnością tworzenia Wspólnoty, tworzyli Konin. Pamiętamy tą radość tworzenia, dumę budowania i przekazywania społeczeństwu kolejnych obiektów infrastruktury miejskiej tkanki. To była Wspólnota celów, wspólnota dumy z pięknego miasta. Nie było miejsca na destrukcyjne myślenie i gadania „weźta i zróbta”.
Czy nie jest możliwe odnalezienie tamtego ducha ? Przecież to ci sami Ludzie.
Sami przeczytajcie jak to było 31 lat temu… A tak na marginesie pamiętacie dawny basen, jaka tam była maksymalna głębokość ?
Ile i na co?
Część pracowników kopalni wypełniła deklarację o treści „upoważniam Dział Rachuby Zarobków KWB „Konin” do potrącenia od dnia… aż do odwołania z moich miesięcznych poborów brutto zadeklarowanego procentu na niżej wymienione cele: Klub Sportowy „Górnik” (0,4%), Zakładowy Fundusz Ochrony Zdrowia (0,2%), Fundusz Socjalny Kopalni „Konin” (0,25%), Orkiestrę Kopalni „Konin” (0,15%).”
Można było wyrazić zgodę na potrącenie z zarobków kwot na wszystkie cele, względnie wskazać tylko niektóre.
W 1991 roku na poszczególnych kontach zgromadzono i wydatkowano następujące kwoty:
– KS „Górnik” – 35 189 463 zł, wydatkowano 31 484 063 zł,
– ZFOZ – 134 625 960 zł, pozostało z 1990 roku 13 807 841 zł, łącznie na koncie jest 146 433 801 zł,
– fundusz socjalny – 135 700 650 zł, wykorzystywany na bieżąco,
– orkiestra 78 877 627 zł, nadal na koncie.
Apel Rady
Rada Pracownicza zwróciła się do załogi kopalni z następującym apelem:
„Mając na uwadze chęć osiągnięcia jak najlepszych wyników produkcyjno-ekonomicznych w 1992 roku Rada Pracownicza kieruje apel do załogi o szukanie wszelkich możliwości obniżenia kosztów własnych na każdym odcinku działalności kopalni”.
„Głos Górnika” nr 19, 31 stycznia 1992 r.
