O budowie świątyni i utworzeniu parafii w szybko rozrastającym się tzw. Nowym Koninie myślał już biskup włocławski Antoni Pawłowski.
W okresie tzw. odwilży popaździernikowej (po 1956 r.) władze zgodziły się na postawienie krzyża w miejscu, na którym miał stanąć kościół (dawny Czarków, obecnie miejsce u zbiegu ulic Dworcowej i 1 Maja).
Jednak w 1963 r. krzyż ten wywieziono potajemnie w nocy i sprawa budowy kościoła oraz utworzenia nowej parafii w Koninie została zamrożona na wiele lat. W 1968 r. powstał ośrodek duszpasterski przy zbudowanym z inspiracji ks. Stanisława Piotrowskiego domu mieszkalnym przy ul. Wiśniowej 7, w którym rozpoczęto katechizację dzieci z tej części nowego Konina.
Następnie przed kapliczką rozpoczęto (1970 r.) odprawianie niedzielnych Mszy świętych. W lutym 1971 r., po tzw. wydarzeniach grudniowych i zmianie ekipy rządzącej w Polsce, zgodzono się na budowę filialnego kościoła, pierwszego w Polsce p.w. Maksymiliana Kolbego, beatyfikowanego w tymże roku.
