W racjonalnym odżywianiu powinien być uwzględniony miód, gdyż jest to produkt pożyteczny dla organizmu ludzkiego, posiadający wszystkie własności lecznicze przy niektórych chorobach (reumatyzm) może też być używany jako środek łagodzący przy kaszlu, katarze i zaziębieniu.
Znawcy miodu rozróżniają kilkanaście jego gatunków, a mianowicie: miód akacjowy, lipowy, z białej koniczyny, z kwiatów łąkowych, z roślin krzyżowych, gryczany, wrzosowy.
Do rozróżnienia prawdziwego miodu od fałszywego służą dwa sposoby:
Rozpuścić jedną część miodu w dwóch częściach wody, dodać dziesięć części alkoholu i wymieszać. Miód podrobiony utworzy białawy płyn, w którym przeróżne domieszki wypłyną na powierzchnie lub utworzą osad.Do odrobiny miodu dodać kilka kropel jodyny. Jeśli miód jest sfałszowany mąką, krochmalem lub burakami to te domieszki pod działaniem jodyny ściemnieją i zabarwią miód na niebiesko. Miód należy przechowywać w czystych słojach lub szczelnie zamkniętych blaszankach i trzymać w ciemności najlepiej oddzielnie, a nie w ogólnej spiżarni, by miód nie stracił zapachu.
Zcukrowanie usuwa się przez podgrzanie n niezbyt silnym ogniu.
Głos Koniński nr 29 Sobota 14 lipca 1934
