W historii Konina pozostał nie tylko jako budowniczy nowego kościoła luterańskiego, ale również jako słynny nauczyciel języków niemieckich i greckich w tam progimnazjum. Był bardzo popularne i znane osobowości, kochany przez swoich uczniów, którzy nazwali go Der die das.
Pasterz Kościoła Luterańskiego w Koninie, Polska, najwcześniej znany przodek tego rodu był Karl Henkel, właściciel fabryki, który był żonaty z Friderike Altenberger. Karl i Friderike Henkel należał do Kościoła Reformowanego i miał 5 dzieci: Karol (najprawdopodobniej zmarł w roku jego urodzin jest), Julius Eduard, Friderik i Karl.Data i miejsce jego urodzenia nie są podane na jego nagrobku w Koninie, pochodzą z Akademickiego Album Królewskiego Uniwersytetu Derpt, 1889 Tomaszów jest jednak wskazał jako miejsce jego urodzenia w jego rok śmierci.
Proboszcz Kościoła Luterańskiego w Koninie, Andrzej Mendrok, mówił, że to Tomaszów jest w dzielnicy Łodzi. Według legendy uczestniczył w polsko-litewskiej powstania 1863 roku przeciwko Rosji. Gdyby miał co ukrywać swoich danych biograficznych, które mogą być miejscem jego urodzenia, ale to musiało być zrobione w oficjalnych dokumentach, podobnie jak jego rok śmierci. W tym przypadku dane Album Akademickiego Uniwersytetu Derpt Royal wydają się bardziej wiarygodne. Wreszcie, to miejsce jest wskazał w niedawnej książce Krzysztof Gorczyca Żychlinie pod Koninem. Dzieje wsi i zboru. Wydawnictwo Naukowe Semper, 1997, s. 129. W 1861-1866 A8 był studentem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Derpt. Najprawdopodobniej urodził się w Tomaszowie, ale został ochrzczony w Warszawie, bo nie było ani tam Kościoła Reformowanego wangelickiego, ani parafii luterańskiej w Tomaszowie.
Absolwent Akademii, został mianowany Wikariuszem w Reformowanego Ewangelicznego Kościoła w Warszawie w 1867 (ordynacji 16 czerwca), gdzie uczestniczył w konsekracji nowego cmentarza parafialnego.
W 1866-1880 nowy budynek kościoła ewangelickiego Reformatów wzniesiony w Warszawie, zaprojektowany przez Adolfa Löwe (wieżą powtarzając wieżę kościoła w Fryburgu Wrocławiu, dziś Solidarności, Warszawa) w pobliżu starszego mniejszym budynku (dziś – Izba Opera House Warszawa).
Pastor Johann Jacob Scholtz zmarł w Żychlinie, najstarsza parafia w Polsce Ewangelicko-Reformowany, niedaleko Konina, w 1886 roku, Karl Henkel i jego kolega K.Diel z Warszawy byli zaangażowani w wizyty pasterzy w Żychlinie do posiadacza Żychlinie, Adam Rafał Bronikowski, zaprosił K.Henkel by zajął wolne miejsce w 1869 roku.
W 1879 roku ukończył kurs K.Henkel podyplomowe na Uniwersytecie Derpt i obronił doktorat tez zdobywając stopień naukowy doktora teologii. W 1873 AR Bronikowski zmarł i wdowa Jadwiga stała się formalnym powiernikiem tam Reformowanego Kościoła ewangelickiego. Niestety, była katoliczką, a przynajmniej nie zwracał uwagi na utrzymanie kościoła. W tym samym czasie część parafian zostało przekazanych do nowo powstałej ewangelicki luterański (Augsburg) parafii i parafii liczna wiernych została mocno zmniejszona.
W związku z tym, w 1883 roku, po 14 latach w Żychlinie, K.Henkel postanowił kandydować jako pastor w wolnym miejscu na ewangelicki luterański (Augsburg) Kościół w Koninie.
Do lata 1884 K.Henkel nie jest zaangażowany w każdym kościele w ogóle. Z drugiej strony, Augsburg Luterański Konsystorz zażądał jego konwersję do wyznania ewangelicko-augsburskiego. Dokonano tego w dniu 30 kwietnia 1884. Następnie, w dniu 27 lipca 1884 roku, Karl Henkel był nominowany rektora Ewangelickiego Kościoła Luterańskiego w Koninie.
Niemniej jednak, w roku 1885 roku błędnie podano jego imię na Epitafium na jego cześć w budynku kościoła. Był to mały kościół luterański w Koninie od 1854 roku.
W ciągu 14 lat był zaangażowany w powiększania i przebudowy kościoła w stylu neogotyckim. Budynek został zasadniczo wydłużony z gankiem, na które ogromny dzwonnica została wzniesiona (wg red. Kneifel, fundament wieży został na 26 czerwca 1901).
Galeria została podniesiona na słupach żeliwnych i sklepieniem koronowany wnętrze.K.Henkel był pierwszym wprowadzenie nabożeństwa w języku polskim (obok niemieckiego) w Koninie.
W listach z 1910 roku jest on nazwany kuratorem. Zmarł w dniu 3 maja 1915 roku, od razu po ukończeniu budowy kościoła. Przyczyną jego śmierci był „Zużycie gardła”, w rzeczywistości, rak.
źródło: http://www.suduva.com/s_petropol/henk_fate.htm
